Saarlooswolfhond


Groep	Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden
FCI	311
Sectie	1

Tegen 1930 wilde L. Saarloos, die in de buurt van Rotterdam woonde, zijn honden verbeteren, vooral hun uiterlijk en uithoudingsvermogen. Hij kruiste met succes een Duitse Herder met een wolvin uit Rusland. In 1975 werd de Saarlooswolfhond als een Nederlands ras erkend. In 1981 werd het door de FCI erkend. In het buitenland is deze hond zeldzaam.

Type hond
Herdershonden

Land van herkomst
Nederland

Oorspronkelijke naam
Saarlooswolfhond

Andere naam

Karakter
Deze aanhankelijke en oplettende hond is gereserveerd tegenover vreemden. In een groep honden is zijn meute-instinct sterk aanwezig. Hij is onafhankelijk en koppig. Hij heeft een baas nodig die hem domineren kan, zonder tot fysiek geweld over te gaan. Een goede socialisatie gedurende de eerste twee jaar is van essentieel belang.

Verzorging
Hij is niet geschikt voor het leven in de stad. Zelfs wanneer hij op het platteland leeft, heeft hij regelmatige wandelingen nodig. Zijn vacht heeft geen bijzondere zorg nodig.

Gebruik
Voorheen blindengeleidehond, reddingshond. Gezelschapshond.

Hoofd
Wolfachtig, harmonisch ten opzichte van het lichaam. Brede, platte schedel. Lichte stop. Brede snuit. Zwarte of leverkleurige neusspiegel, al naar gelang de kleur van de vacht. Goed gesloten lippen.

Ogen
Middelgroot, amandelvormig, bij voorkeur geel.

Oren
Middelgroot, rechtop staand, vlezig, puntig.

Lichaam
Krachtig, iets langer dan hoog. Droge, gespierde hals. Goed gewelfde ribben. Krachtige, gespierde romp. Rechte en massieve rug. Licht hellende croupe.

Ledematen
Lange benen met stevige botten. Ovale, goed gesloten voeten.

Staart
In rust sabelvormig.

Vacht
Hard en recht (stokhaar). Dikke, wollige ondervacht.

Kleur
Licht tot donker zwart (wolfsgrauw), lichtbruin tot donkerbruin en helder cr?me tot wit. Andere kleuren zijn niet toegestaan.

Schofthoogte
Reuen: 65-75 cm Teven: 60-70 cm.

Borstomvang

Gewicht
30-35 kg.