Italiaanse Windhond

Groep	Windhonden
FCI	200
Sectie	3

Dit zeer oude ras stamt mogelijk af van de Egyptische Windhond. Hij arriveerde rond de vijfde eeuw voor Christus via Griekenland in Italië. Hij staat veelvuldig afgebeeld op Griekse vazen en mengvaten. Ten tijde van het Romeinse Keizerrijk en de Middeleeuwen was het ras al goed vertegenwoordigd, maar zijn populariteit was het grootst tijdens de Renaissance, aan het hof van de adel. Men treft de Italiaanse Windhond regelmatig aan op schilderijen van grote Italiaanse en andere meesters. Deze hond was geliefd bij de groten der aarde, van François I tot Frédéric la Grand. Hierna is hij een beetje in de vergetelheid geraakt wegens een degeneratie van het ras doordat men steeds kleinere honden ging fokken. Na de Tweede Wereldoorlog is het ras nieuw leven ingeblazen en heeft hij zijn vroegere kenmerken weer hervonden. In 1968 is een rasstandaard opgesteld.

Type hond
Kortharige Windhonden

Land van herkomst
Italië

Oorspronkelijke naam
Piccolo Levriero Italiano

Andere naam
Italiaanse Windhond, Italiaans Windhondje, Italiaantje

Karakter Deze vaak door opwinding beverige miniatuur Greyhound is een levendige, dynamische, standvastige, lenige hond, ondanks zijn vaak wat tengere en fragiele voorkomen. Hij jaagt graag op klein wild (zoals konijn en haas). Hij is aanhankelijk, gevoelig, erg aanhalerig, vrolijk, speels, kortom een charmant gezelschap. Hij is stil en gereserveerd en terughoudend tegenover vreemden. Hij moet consequent, maar tevens met kalmte worden opgevoed. Verzorging Hij past zich aan het leven in de stad aan, maar hij moet zich wel kunnen uitleven. Hij is niet graag alleen. Hij kan niet goed tegen kou en regen. Regelmatig borstelen is aan te bevelen. Gebruik Gezelschapshond.