Anglo-Français

Alias	Medium-sized Anglo-French Hound
Groep	Lopende honden - zweethonden en verwante rassen
FCI	325
Sectie	1.2

De Anglo-Francais is het resultaat van een kruising van Engelse en Franse jachthonden. De eerste kruisingen vonden ongetwijfeld al in de zestiende eeuw plaats. Aan het eind van de negentiende eeuw werd deze hond zeer gewaardeerd door de jachtmeesters. Hij is als een veelzijdige meutehond geschikt voor de jacht op hert, wild zwijn en vos op elk soort terrein. De Anglo-Francais is voornamelijk afstammend van de Poitevin en kruisingen tussen de Gascon-saintongeois en de Foxhound. De Anglo-Francais bestaat in verschillende afmetingen en vachtkleuren, afhankelijk van de rassen die bij hun ontwikkeling zijn gebruikt: - Grand Anglo-Francais tricolore, de variëteit met het meeste Engelse bloed; - Grand Anglo-Francais blanc et orange (vandaag de dag zeer zeldzaam), het product van kruisingen tussen de Billy en de Foxhound; - Grand Anglo-Francais blanc et noir, die afstamt van de Gascon-saintongeois; - Anglo-Francais de petite vénerie, een recente variant, ontstaan door de Harrier met de Poitevin, Porcelaine, Petit Gascon-Saintongeois en de Petit Bleu de Gascogne te kruisen. Tegenwoordig worden Anglo-Francais honden in de meeste meutes voor de jacht op groot wild gebruikt. De FCI erkent alle vier de variaties als een apart ras.

Type hond
Lopende honden

Land van herkomst
Frankrijk

Oorspronkelijke naam
Chien Anglo-Français

Andere naam
Anglo-Français, Grand Anglo-Français, Grand Anglo-Français tricolore, Grand Anglo-Français blanc et orange, Grand Anglo-Français blanc et noir, Anglo-Français de petite vénerie

Karakter
Een aantal van de beste hondenrassen werden gebruikt bij de ontwikkeling van de Anglo-Français. Engels bloed in het bijzonder gaf hem zijn bouw, botstructuur en kracht, terwijl Frans bloed hem een scherpe neus en een krachtige stem gaf. De Anglo-Français is stoer, sterk, snel, moedig en vasthoudend, en is dol op jagen. Hij jaagt op klein en groot wild op elk soort terrein. Hij verlangt een consequente opvoeding.

Verzorging
De Anglo-Français is niet geschikt voor het stadsleven. Ze worden in meutes in kennels gehouden. Ze hebben ruimte en beweging nodig. Ze moeten regelmatig worden geborsteld, en er moet geregeld aandacht aan hun oren worden besteed.

Gebruik
Jachthond.

Hoofd
Vrij kort bij de Grand Anglo-Francais, langer bij de Anglo-Francais de petite v?nerie. Brede, platte schedel. Licht uitgesproken achterhoofdsknobbel. Duidelijke stop. Neusbrug ongeveer net zo lang als de schedel.

Ogen
Groot, donkerbruin.

Oren
Ter hoogte van de ogen aangezet, matiglang, aan de voorkant plat, naar het uiteinde toe enigszins ge-vouwen. Bij de Anglo-Franais de petite v?nerie laag aangezet.

Lichaam
Evenwichtig en goed geproportioneerd. Sterke hals met een geringe keelhuid in de Grand Anglo-Fran?ais. Brede, diepe borstkas. Gewelfde ribben. Brede, korte lendenen. Rechte,vlakke rug. Vrij lange, hellende croupe.

Ledematen
Sterke, gespierde benen met flinke botten. Vrij ronde voeten met goed gesloten tenen.

Staart
Dik aan de basis, vrij lang en goed behaard.

Vacht
Vlak tegen het lichaam liggend en vrij dik. Kort, dicht en glad bij de Anglo-Fran?ais de petite v?nerie. Huid wit met zwarte of oranje vlekken, afhankelijk van de vari‘teit.

Kleur
- Blanc et Noir: zwarte mantel, zwarte vlekken van verschillende grootte, soms met zwarte of grijze spikkels (of tan spikkels, alleen op de benen). Bleke vlekken boven de ogen (pips), lichte tan aftekeningen op de wangen, onder de ogen en oren en bij de aanhechting van de staart. - Blanc et Orange: wit en citroengeel of wit en licht oranje. - Tricolore: gewoonlijk met een zwarte mantel of vlekken van verschillende grootte. Warm of koperkleurig tan, niet grijs. een gemengde wolfsgrijze Vacht is geen fout.

Schofthoogte
Grand Anglo-Fran?ais: 60 tot 70 cm. Anglo-Fran?ais de petite v?nerie: 48 tot 56 cm.

Borstomvang

Gewicht
Grand Anglo-Fran?ais: 30 tot 35 kg. Anglo-Fran?ais de petite v?nerie: ongeveer 25 kg.