Barbet

Groep	Retrievers, Spaniels en Waterhonden
FCI	105
Sectie	3

De Barbet komt in Europa voor sinds de Middeleeuwen, onder de benaming Waterhond. Zijn naam wordt al genoemd in geschriften uit de zestiende eeuw en hij komt voor op diverse afbeeldingen uit datzelfde tijdperk. Hij werd gebruikt voor de jacht op eenden en zwanen. Hij wordt door Buffon vermeld in zijn "Histoire naturelle". De Barbet wordt door Spallanzani in 1779 met succes gebruikt voor de eerste kunstmatige inseminatie. Aan het eind van de negentiende eeuw liep hij in aantal terug en werd nog slechts gehouden als jachthond door stropers en boeren, zodat hij bijna dreigde te verdwijnen. De Barbet kan worden beschouwd als de voorvader van de langharige, min of meer wollige of krulharige honden (Poedel, Bichon) en is direct verwant aan de herdershonden, zoals de Briard, waar hij veel overeenkomsten mee vertoont. Zijn standaard is in 1986 bijgewerkt. Hij is in aantal sterk afgenomen, waardoor hij met uitsterven wordt bedreigd.

Type hond
Waterhonden

Land van herkomst
Frankrijk

Oorspronkelijke naam
Barbet

Andere naam
Barbillot

Karakter Zeer sterk, robuust, krachtig en kan goed tegen water en kou. Hij is dol op water en is een uitstekend zwemmer. Met zijn goed ontwikkelde reukvermogen en langzame tred is hij ideaal voor de jacht op waterwild. Hij apporteert heel goed. Ook is hij gebruikt als herdershond voor het begeleiden van kudden. Hij heeft een evenwichtig en zachtaardig karakter en is niet agressief. Het is een aanhankelijke metgezel. Verzorging Hij kan goed in de stad wonen, maar wordt niet graag alleen gelaten. Hij moet regelmatig worden uitgelaten. Hij kan niet goed tegen warmte vanwege zijn dikke vacht. De haren kunnen gaan klitten als ze niet regelmatig worden ontward. Gebruik Jachthond. Gezelschapshond.